Mury kościoła szkolnego w Brodnicy stoją na cokole z granitowych kamieni pochodzących z pobliskiego zamku. Po bokach chóru ciągną się galerie podparte na sześciu kolumnach. Na zdjęciach wnętrza z lat trzydziestych XX wieku galerii jeszcze nie było
Gdy w roku 1827 został zburzony tak zwany „Kamienny Dom”, w którym odprawiano protestanckie nabożeństwa – już 16 maja 1827 roku wmurowano kamień węgielny pod budowę nowej świątyni dla gminy ewangelickiej z Brodnicy. Nowy gmach kościelny pobudowano w niespełna 3 lata.
[ZT]26811839[/ZT]
Mury spoczęły na planie prostokąta o wymiarach 33x17 metrów na cokole z granitowych kamieni pochodzących z pobliskiego zamku. Ściany wzniesiono z cegły i otynkowano, siodłowy dach pokryto dachówką, a obiekt nabrał cech stylu późno klasycystycznego. 30-metrową wieżę zbudowano od wschodu z jednym, frontowym wejściem dla wiernych. W przeciwległym skrzydle od strony prezbiterium powstały dwa wejścia dla służby kościelnej. Od zewnątrz prowadzą do nich dwa zewnętrzne serie schodów z balustradami. Wnętrze można podzielić na kruchtę z chórem, jednonawowy hall i prezbiterium z ołtarzem głównym. Po bokach chóru ciągną się galerie podparte na sześciu, a sklepienie na czterech kolumnach. Na zdjęciach wnętrza z lat trzydziestych XX wieku wspomnianych galerii jeszcze nie było.
4 kwietnia 1830 roku, w Niedzielę Palmową, odbyło się uroczyste poświęcenie świątyni, a na wieży 4 lata później zawieszono dwa dary od króla Fryderyka Wilhelma III Hohenzollerna – dwa żeliwne dzwony: większy (115 cm wysokości i 580 cm obwodu) i mniejszy (85 cm wysokości i 335 cm w obwodzie). Każdy z nich oznakowany jest pruskim orłem, datą „1834” i napisem „Berlin”.
[ZT]26809781[/ZT]
Przez 115 lat w tej świątyni brodniccy luteranie nieprzerwanie odprawiali swoje nabożeństwa aż do nowego roku 1945, kiedy zorganizował je po raz ostatni superintendent Eryk Birkholz – pastor i ojciec oddanego później sprawie okolicznych cmentarzy ewangelickich dr. Rudolfa Birkholza (1931-2017). Wraz z wkroczeniem do miasta Armii Czerwonej zostały zniszczone kościelne organy. 7 grudnia 1947 roku oficjalnie odbyło się konsekrowanie tej ewangelickiej świątyni i nadanie wezwania Matki Bożej Królowej Polski przez kościół rzymskokatolicki. Od wtedy właściwie istnieje nazwa: kościół szkolny.
Na podstawie: Katalog zabytków sztuki w Polsce, t. XI, Województwo bydgoskie, z. 2, Powiat brodnicki.
Brak komentarza, Twój może być pierwszy.
Dodaj komentarz